"That was when I realized, as terrifying and painful as reality can be, it's also the only place where you can find true happiness. Because reality is real.” ― Ernest Cline, Ready Player One ― [English] (คำเตือน เนื้อหาต่อจากนี้ ไม่ใช่การ Review หนัง) เรื่องราวทั้งหมดใน Ready Player One เกิดขึ้นในโลกอนาคตที่เหล่าผู้คนต่างพยายามหลีกหนีชีวิตไปโลดแล่นอยู่ในโลกจำลองผ่านทางระบบ VR ที่ถูกเรียกว่า โอเอซิส (ที่สมจริงกว่า VR ของเราตอนนี้มาก) และในระหว่างเรื่องก็ได้มีคำพูดหนึ่งที่สะกิดใจผมเป็นอย่างมาก "เพราะความเป็นจริง มันจริง" ความเป็นจริง มันจริง, ประโยคสั้น ๆ …

Continue reading Ready Player One – เพราะความเป็นจริง มันจริง…เหรอ?

จะว่าไปช่วงนี้ก็มีหนังจากเกมถึงสองเรื่องเข้าฉายใกล้ ๆ กัน แต่เรื่องที่ทำให้ผมคิดถึงวัยเด็กมากที่สุดก็คงไม่พ้นเรื่องนี้ Rampage เป็นหนึ่งในเกมชุดที่ผมชอบเล่นมากในสมัยเด็ก ๆ เล่นได้เป็นชั่วโมง ๆ เป็นวัน ๆ และวันนี้ผมจะพาทุกคนกลับไปย้อนทำความรู้จักกับหนึ่งในเกมในตำนาน (ที่หายไปนาน) เกมนี้กัน สำหรับคอเกมหลาย ๆ คนที่อายุก็มุ่งหน้าไปหาเส้นกลางของชีวิตเรื่อย ๆ อาจจะรู้จัก หรือคุ้นเคยกับเกมในชื่อนี้มาก่อนแล้ว กับ Rampage หรือ เกมสัตว์ประหลาดทุบตึก (ตอนเด็ก ๆ ผมเรียกมันแบบนี้จริงนะ) ที่เป็นหนึ่งในเกมตู้สมัยก่อน ออกสู้ตลาดครั้งแรกในปี 1986 โดยผู้เล่นจะรับบทเป็นหนึ่งในสามสัตว์ประหลาดของเกมที่เกิดจากการกลายพันธุ์ ออกไล่ทำลายบ้านเมืองในขณะที่ต้องคอยหลบกระสุนที่ถูกยิงออกมาจากทหารติดอาวุธภายในเมือง และวัดคะแนนที่ได้จากการทำลายข้าวของต่าง ๆ หลังจากที่ทุกคนตายหมดแล้ว   โดยหลังจากที่ตัวเกมถูกวางลงตลาดได้ไม่นาน ก็ถูกPort ไปลงระบบเกมต่าง ๆ มากมาย ไม่ว่าจะเป็น MS-DOS, Atari 2600, NES และในปี 1996 หลังจากเวลาผ่านไปถึงสิบปี เกม Rampage ก็ได้ถูกชุบชีวิตขึ้นอีกครั้งในชื่อ Rampage: World Tour ก่อนจะถูก Port ไปลงยังเครื่องเกมดัง …

Continue reading Rampage หนังย้อนวัยกับเกมในความทรงจำ

เตือน เป็นการเขียนด้วยอารมณ์ล้วน ๆ มิได้มีความเป็นกลางเจือปน กรุณากดฟังเพลงนี้ไปด้วยเพื่อความมันสูงสุดในการอ่าน หลังจากที่หนังเข้าโรงมาได้ไม่นาน ในที่สุดก็มีจังหวะให้ขยับตัวออกจากบ้านไปดูหนัง แล้วตอนนี้ดันมีหนังเรื่องนึงที่เป็นกระแสในกลุ่มเพื่อนอยู่คือ Pacific Rim ที่ทำเสียงแตกระหว่างคนชอบไม่ชอบได้อย่างมากมาย วันนี้เราเลยจะมา บ่น ถูกต้องแล้ว บ่น มันจะไม่ใช่การ Review ด้วยหลักวิชาการ หรือ อะไรทั้งนั้น  มันจะเป็นการ โวยวาย ให้ฟังถึงความรู้สึกจากการไปดูมาจากใจจริง ใคร ๆ หลายคนอาจจะสงสัย หนังเรื่องนี้มีจุดไหนดี จุดไหนเด็ดไหม นอกจากไอ้การเอา หุ่นยนต์ยักษ์ตัวเท่าตึก มาต่อยกับ ไคจูตัวเท่าตึกด้วยกัน คำตอบคือ ตามนั้นแหละครับ แม้แต่ฉากต่อยกันระหว่างเยเกอร์กับไคจู ก็ไม่ได้มีความลุ้น ความน่าตื่นตา ความตื่นเต้น แบบภาคแรกเลยแม้แต่น้อย อาจจะด้วยความที่หุ่นในหนังภาคสอง มันพัฒนาไปจากเดิมมาก มากจนกระทั่งความ หนัก ความ ลุ้น ความ ดิ้นรนในการต่อสู้ ทั้งหมดมันได้หายไปหมดแล้ว เหลือไว้แค่ หุ่นปืนโต หุ่นโคตรเท่ และหุ่นแบบอื่น ๆ โผล่มาวาดลวดลายแบบพริ้วไหวอย่างเดียว และเรามีความอินจากการต่อสู้ของมันน้อยลง แล้วพูดแบบนี้ …

Continue reading Pacific Rim Uprising ความมันแบบไม่มีอะไรเลย