Pacific Rim Uprising ความมันแบบไม่มีอะไรเลย

เตือน เป็นการเขียนด้วยอารมณ์ล้วน ๆ มิได้มีความเป็นกลางเจือปน

กรุณากดฟังเพลงนี้ไปด้วยเพื่อความมันสูงสุดในการอ่าน


หลังจากที่หนังเข้าโรงมาได้ไม่นาน ในที่สุดก็มีจังหวะให้ขยับตัวออกจากบ้านไปดูหนัง แล้วตอนนี้ดันมีหนังเรื่องนึงที่เป็นกระแสในกลุ่มเพื่อนอยู่คือ Pacific Rim ที่ทำเสียงแตกระหว่างคนชอบไม่ชอบได้อย่างมากมาย

วันนี้เราเลยจะมา บ่น ถูกต้องแล้ว บ่น มันจะไม่ใช่การ Review ด้วยหลักวิชาการ หรือ อะไรทั้งนั้น  มันจะเป็นการ โวยวาย ให้ฟังถึงความรู้สึกจากการไปดูมาจากใจจริง

ใคร ๆ หลายคนอาจจะสงสัย หนังเรื่องนี้มีจุดไหนดี จุดไหนเด็ดไหม นอกจากไอ้การเอา หุ่นยนต์ยักษ์ตัวเท่าตึก มาต่อยกับ ไคจูตัวเท่าตึกด้วยกัน คำตอบคือ

ตามนั้นแหละครับ แม้แต่ฉากต่อยกันระหว่างเยเกอร์กับไคจู ก็ไม่ได้มีความลุ้น ความน่าตื่นตา ความตื่นเต้น แบบภาคแรกเลยแม้แต่น้อย

อาจจะด้วยความที่หุ่นในหนังภาคสอง มันพัฒนาไปจากเดิมมาก มากจนกระทั่งความ หนัก ความ ลุ้น ความ ดิ้นรนในการต่อสู้ ทั้งหมดมันได้หายไปหมดแล้ว เหลือไว้แค่ หุ่นปืนโต หุ่นโคตรเท่ และหุ่นแบบอื่น ๆ โผล่มาวาดลวดลายแบบพริ้วไหวอย่างเดียว และเรามีความอินจากการต่อสู้ของมันน้อยลง

แล้วพูดแบบนี้ สรุปหนังมันไม่ดี ?

ใครว่ายังไงผมไม่รู้นะ แต่สำหรับผม หนังเรื่องนี้มัน

โคตรดีเลย !

gaijin4koma2_peersblog_1200684608

หลังจากที่หนังจบลง ความรู้สึกแรกที่พุ่งปะทะเข้ามาใส่กลางหน้าคือ อะไรวะเนี่ย ! ตามมาด้วยความรู้สึก อยากจะลุกขึ้นมากรีดร้องดัง ๆ ให้ลั่นโรง 

 

หลังจากการนั่งเสพมันผ่านมาจนจบทั้งเรื่อง ความรู้สึกที่มีกับหนังเรื่องนี้จริง ๆ เลยก็คืือ มันไม่ใช่หนัง…

อ่าว มันไม่ใช่หนัง แล้วมันจะเป็นอะไรล่ะ นึกภาพการ์ตูนหุ่นยนต์ที่เราดูตอนเด็ก ๆ ได้ไหม นั่นแหละ คือ Pacific Rim ในภาคนี้ มันไม่ได้หวือหวา ไม่ได้ทรงพลัง ไม่ได้เท่กินขาด ไม่ได้ตัดต่อดีมาก มันไม่ได้อะไรเลย!

แต่สิ่งเมื่อมันไม่มีอะไรเลย สิ่งที่มันได้รับมาคือ ความฟุ้ง ฟุ้งและเฟ้อแบบไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ความอะไรก็ไม่รู้แบบไม่ต้องหาเหตุและผล อัดใส่สิ่งที่อยากจะใส่แบบไม่ยั้ง จนกลายเป็นความมันสะใจและจุใจสำหรับคนกลุ่มที่ชอบ

สรุป

Pacific Rim ภาคนี้ก็เหมือนกับใบพัดที่หมุนอยู่ใกล้ ๆ กับหน้าคุณ แล้วก็มีติ่งเล็ก ๆ ยื่นออกมา เราเรียกมันว่า ตื่งถูกจริต ถ้าใครที่มีคางยื่นพอจนสามารถแตะโดนมันได้ ก็จะถูกไอ้ ติ่งถูกจริต อันนี้ฟาดใส่หน้ารัว ๆ จนจมไปกับความมันของมัน (ผมเป็นหนึ่งในนั้น) ในขณะที่ ถ้าคุณไม่โดนไอ้ตื่งนี้ฟาดหน้า คุณก็จะไม่โดนอะไรเลย แล้วมันก็จะกลายเป็นหนังที่ไม่มีอะไร เหมือนดั่งที่แม่หญิงจันทร์วาด ได้พูดเอาไว้

และนั่นละครับ ความรู้สึกหลังจากดู Pacific Rim Uprising จบ

Iron Giant
“You are who you choose to be”