“That was when I realized, as terrifying and painful as reality can be, it’s also the only place where you can find true happiness. Because reality is real.”

― Ernest Cline, Ready Player One ―

[English]

(คำเตือน เนื้อหาต่อจากนี้ ไม่ใช่การ Review หนัง)

เรื่องราวทั้งหมดใน Ready Player One เกิดขึ้นในโลกอนาคตที่เหล่าผู้คนต่างพยายามหลีกหนีชีวิตไปโลดแล่นอยู่ในโลกจำลองผ่านทางระบบ VR ที่ถูกเรียกว่า โอเอซิส (ที่สมจริงกว่า VR ของเราตอนนี้มาก) และในระหว่างเรื่องก็ได้มีคำพูดหนึ่งที่สะกิดใจผมเป็นอย่างมาก “เพราะความเป็นจริง มันจริง”

ความเป็นจริง มันจริง, ประโยคสั้น ๆ ง่าย ๆ ที่ดูเหมือนจะไม่มีอะไรแต่ข้อความนี้กลับทำให้มีสิ่งหนึ่งวิ่งอยู่ในหัวผมตลอดเวลาตั้งแต่ได้ยินมัน จนต้องกลับบ้านมานั่งเขียนบทความนี้ก็คือ “ความจริง มันจริง จริง ๆ เหรอ” (อย่างงนะ ๆ)

ก่อนอื่นเราลองมาทำความรู้จักกับเจ้า ความเป็นจริง กันก่อนดีไหมว่ามันคืออะไร แล้วมันมาจากไหนกัน

ความเป็นจริง เราอาจจะให้คำนิยามมันได้ง่าย ๆ ว่า มันคือสิ่งที่เกิดขึ้นจริงรอบตัวเราและเรามั่นใจว่ามันไม่เป็นเท็จ อาจจะรู้สึกได้ รับรู้ได้ หรือสัมผัสได้ก็ว่ากันไป แล้วไอ้ความรู้สึกพวกนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไงกันล่ะ คำตอบก็คงง่าย ๆ

ใช่ครับไอ้เจ้าก้อนอวัยวะที่เต็มไปด้วยรอยหยักหน้าตาแปลก ๆ ที่อยู่ภายในหัวของพวกเราทุกคนนี่แหละคือตัวการ การรับรู้ทุกอย่างของเรา ด้วยการส่งคำสั่งทำให้เรา คิด รู้สึก ว่าสิ่งต่าง ๆ เหล่านั้นรอบตัวเรามันเกิดขึ้นจริง ถ้าเรามาคิดดูแบบนี้ มันไม่ได้หมายความว่ามนุษย์ทุกคนต่างมีความเป็นจริงเฉพาะ และถูกแยกจากกัน ? ในเมื่อสมองของคุณได้ทำงานและสั่งการแค่เพียงร่างกายของคุณคนเดียวเท่านั้น

ภาพ รูป เสียง สี กลิ่น รส ทั้งหมดที่เรารับรู้ต่างเกิดขึ้นจากสมองของเราแต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น สำหรับคนบางคนที่มองเห็นภาพหลอน หรือหูแว่วได้ยินเสียงประหลาด ๆ ดังอยู่ตลอด นั่นก็อาจจะเป็นเรื่องจริงสำหรับพวกเขา เพราะสมองของพวกเขาสั่งว่าเรื่องเหล่านั้น มันจริง

อ่านมาจนถึงตอนนี้บางคนอาจเกิดข้อสงสัยอย่างหนึ่ง

“อ่าว ทำไมยกตัวอย่างคนเห็นภาพหลอนมาล่ะ ในเมื่อเขาเห็นคนเดียวแต่ทุกคนไม่เห็น ไม่ได้แค่แปลว่าสมองเขาทำงานไม่ปกติหรอ”

ก็อาจจะเป็นได้นะ แต่ว่า อะไรกันล่ะที่ทำให้คุณมั่นใจได้ขนาดนั้นว่า ไอ้ความจริงที่คุณรู้สึกอยู่ เหล่ามนุษย์และสิ่งมีชีวิตรอบข้างต่าง ๆ เหล่านั้น เป็นเรื่องจริง ในเมื่อสมองคุณเป็นสิ่งที่สั่งการทุกอย่างแล้วอะไรทำให้คุณแน่ใจละครับว่าสิ่งที่มันสั่งนั้นเป็นความจริง

ลองคิดเล่น ๆ ดูนะ ถ้าเราตัดส่วนที่รับรู้ความรู้สึกต่าง ๆ ของร่างกายออกไปจากสมอง ต่อให้เราเอาปืนมายิงใส่กัน เราก็ยังไม่รู้สึกอะไรถึงมันด้วยซ้ำ เราอาจจะไม่รับด้วยซ้ำว่าความตายคืออะไร ถ้าสมองบางจุดของเราไม่ทำการสั่งให้รับรู้ถึงมัน ไม่ว่าจะเป็นเสียงที่ได้ยิน หรือผู้คนที่อยู่รอบตัวคุณ ทุกอย่างที่เราคิดว่ารู้สึกถึงมันได้ สุดท้ายมันก็แค่การสั่งการจากสมองของเราคนเดียวเท่านั้น

และนั่นก็นำเราไปสู่อีกหนึ่งสิ่งที่คอยอยู่คู่กับเรามาตลอดและทิ้งคำถามไว้ให้กับมนุษย์มากมายหลายคน

ความฝัน

โลกแห่งจินตนาการที่ดูเหมือนจะไร้ขอบเขตและที่สิ้นสุด คุณจะทำอะไรก็ได้ เป็นอะไรก็ได้ที่อยากเป็น ทุกสิ่งเกิดขึ้นและจบลง เมื่อเรานอนและตื่น (ฟังดูคล้ายกับสถานที่สักแห่งในหนังไหมครับ)

แต่อะไรคือความฝัน ?

ความฝันเอาจริง ๆ มันก็น่าจะเป็นแค่อีกสิ่งหนึ่งที่สมองของเราสร้างขึ้นมาถูกต้องไหมครับ แต่ในเมื่อมันเป็นสิ่งที่สมองของเราสร้างขึ้น นั่นไม่ได้หมายความว่ามันมีค่าเทียบเท่ากับสิ่งต่าง ๆ ที่เรารับรู้ตอนตื่นอยู่ ? เพราะแบบนั้นไงเราถึงรู้สึกว่าทุกสิ่งมันสมจริงมากเวลาฝัน ก็เพราะว่ามันมีความจริงแทบจะเทียบเท่า หรือเทียบเท่ากับทุก ๆ อย่างที่สมองเราสั่งว่าจริงเวลาตื่นยังไงล่ะ

แล้วแบบนั้นอะไรจะทำให้พวกเรามั่นใจได้ว่าความฝันมันไม่ใช่แค่ฝัน ? หรือถ้าความฝันของเรามันเป็นแค่อีกด้านของเหรียญที่ถูกสลับขึ้นมาทุกครั้งที่เรานอนหลับ เป็นความเป็นจริงอีกอย่างที่สมองของเราสั่งให้รับรู้ขึ้น ?

เรื่องนี้เราก็ยังคงไม่สามารถหาคำตอบใด ๆ ได้ไปมากกว่านี้ในเวลานี้แน่

อันที่จริงตอนนี้คุณอาจจะกำลังนอนเป็นผักอยู่ที่ไหนสักแห่งและสมองของคุณกำลังสร้างทุกอย่างขึ้นมาเองอยู่ก็เป็นได้

หรือคุณอาจจะเป็นสิ่งมีชีวิตหนึ่งเดียวในจักรวาลล่องรอยไปมาในความว่างเปล่าจนสมองของคุณต้องสร้างเรื่องเสมือนจริงจำลองมาไว้แก้เหงาให้คุณ

ไม่แน่นะเพื่อนที่คุณเพิ่งคุยด้วยไป หรือแม้กระทั่งข้อความของผมที่คุณกำลังอ่านอยู่ ไม่แน่นะมันอาจจะเป็นอีกแค่สิ่งจำลองที่สมองของคุณกำลังสร้างขึ้นมาก็ได้

แล้วทุกคนคิดว่ายังไง ?

ตัวคุณตอนนี้กำลังอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง

หรือกำลังติดอยู่ภายใต้คุกแห่งภาพลวงตาและมายาจากสมองของพวกคุณอยู่