No Spoil + เม้ามอยไปตามประสา Alpha เรื่องราวของเด็กหนุ่มและหมาป่าผ่านที่ต้องเดินทางและฟันฝ่าเรื่องราวต่าง ๆ ร่วมกันจนก่อเกิดเป็นความผูกพันระหว่างมนุษย์และเพื่อนที่ดีที่สุดของเรา หนึ่งในจุดเด่นหลักของหนังเลยก็คือความสัมพันธ์ระหว่างสองตัวเอก เด็กหนุ่ม และ หมาป่า ที่ทำออกมาได้ดูดี น่ารัก และพร้อมจะสร้างรอยยิ้มให้กับคนดูได้เกือบตลอดทั้งเรื่อง (ถึงผมจะคิดว่าหมาป่ามันเชื่องกับคนเร็วไปหน่อยก็ตาม) และจุดเด่นอีกอย่างของเรื่องนี้ก็คือ “ภาพ” ภาพในเรื่องนี้สวยมาก เต็มไปด้วยฉากที่งามสุด ๆ ทั้งแสง เงา สี เรียกว่าในหลาย ๆ จุดแทบจะขอกดหยุดภาพแล้วเอาไปพิมพ์ใส่กรอบก็ยังได้เลย ส่วนด้านดนตรีประกอบก็ไม่น้อยหน้า จัดว่าเป็นดนตรีประกอบที่โอเคมากกับหนังที่ดำเนินเรื่องด้วยจังหวะแบบนี้ ส่วนเนื้อเรื่องและจังหวะของหนังก็...ตัวหนังมันก็ดำเนินเรื่องไปเรื่อย ๆ ของมันตามธรรมชาติไม่ได้มีจังหวะพีคอะไรให้ตื่นเต้นจนนั่งไม่ติดเก้าอี้ แต่ขณะเดียวกันก็ไม่ไม่ช่วงเวลาที่น่าเบื่อจนหาว ทุกอย่างดำเนินไปตามเวลาที่ถูกที่ควรของมันเหมือนกับเวลากำลังนั่งอยู่บนเครื่องเล่นของ Disney land ที่คงจังหวะและความรู้สึกเดิมเอาไว้ได้เรื่อย ๆ ตลอดเรื่องราวเราจะได้เห็นพัฒนาการต่าง ๆ ของตัวละครตลอดเวลา เห็นการสอนสั่ง การถ่ายทอดความรู้ และการเติบโตของตัวละครที่มาพร้อมกับบทเรียนต่าง ๆ ในชีวิต เอาจริงจริงจะให้เรียกเรื่องนี้ว่าเป็นหนัง coming of age แบบยุคหินก็คงจะไม่ผิดสักเท่าไหร่ พอพูดถึงเรื่องการพัฒนาผมก็อดนึกถึงเรื่องหนึ่งไม่ได้ นั่นคือ “ความสามารถพิเศษของมนุษย์” สิ่งมีชีวิตต่าง ๆ …
Artikhun Story 