Tabletop RPG 101: เล่นตัวละครที่ฉลาดกว่าตัวเอง

หนึ่งในปัญหาของคนเล่น RPG ที่ผมเจอเยอะมากจนเรียกได้ว่าแทบจะทุกเกมเลย แถมไม่ค่อยมีช่องหรือใครออกมาพูดถึงกันด้วยก็คือ ผู้เล่นหลายคนพยายามจะสร้างตัวละครที่ ฉลาด มีไหวพริบ แล้วก็หัวไวกว่าตัวผู้เล่นเอง แล้วพอผู้เล่นเอามาเล่นจริง เขาก็ไม่สามารถเล่นตัวละครได้แบบที่เขาวาดฝันไว้ หรือถ้าแย่กว่านั้นก็คือพยายามจะเล่นให้มันฉลาดแต่เป็นการทำแผนหรือคิดอะไรแย่ ๆ ออกมาแทนจนเละเทะไปหมด

ถ้าใครที่เคยมีปัญหาอยากเล่นตัวละครฉลาดหรือสมองดีกว่าตัวเอง แต่เล่นเท่าไหร่ก็พัง วิธีแก้มันง่ายมาก เริ่มด้วยการตอบคำถามข้อแรกกันก่อนเลย “พอมันออกมาเละเทะแล้วทุกคนรวมถึงเราเองสนุกไหม”

ถ้าคำตอบออกมาว่า “สนุก” จบแล้ว มันไม่ใช่ปัญหาจะไปแก้ทำไม


ถ้าตอบว่า “คนอื่นไม่สนุกหรือเราเองไม่พอใจ” งั้นเรามาดูวิธีแก้ไขปัญหานี้กัน

ขั้นแรกเลยนะ ยอมรับก่อนว่าตัวเองฉลาดน้อยกว่าตัวละครที่สร้าง แล้วตัวละครเรามันเก่งกว่าเรา

หลังจากเราเลิกหลอกตัวเอง ยอมรับความจริงได้ว่าเราแค่คิดไปเองว่าตัวเองฉลาดกว่าตัวละครที่เราเล่นแล้ว เราก็มาถึงวิธีแก้ไขปัญหาขั้นต่อไป “ดูว่าตัวละครเราฉลาดกว่าเราในรูปแบบไหน”

ตัวละครจะฉลาดกว่าเราได้ คร่าว ๆ ก็มีอยู่แค่สองแบบเป็นส่วนใหญ่คือ

  1. ฉลาดความรู้เยอะกว่าเรา (ฉลาดตำรา)
  2. ฉลาดแก้ไขปัญหาได้เฉียบแหลมกว่าเรา (ฉลาดรับมือกับสิ่งต่าง ๆ)

วิธีแก้ปัญหาข้อ 1. ก็ง่ายมาก ถ้าเราไม่ไปศึกษาเรื่องนั้นจนรู้มากกว่าตัวละคร ก็เปิด Internet นั่งค้นข้อมูลที่จำเป็นต้องรู้แบบเร็ว ๆ ระหว่างเกม หรือถ้ามันสะดุดขัดเวลาเล่น ก็ถาม GM ไปกลางเกมนั่นล่ะ “ตัวละครผมเป็น. . . น่าจะรู้เรื่องพวกนี้ ผมรู้อะไรไหมครับ” ถ้าคุณไม่ได้เล่นเกมกับ GM เฮงซวย เดี๋ยวเขาก็บอกคำตอบให้คุณเอง อย่างร้ายสุดก็ได้ทอยเต๋าเพื่อดูว่ารู้ไหม

วิธีแก้ปัญหาข้อ 2. อันนี้จะซับซ้อนหน่อย เพราะความคิดแก้ไขสถานการณ์ในการรับมือสิ่งที่เจอบางครั้งมันก็ไม่มี Stat หรืออะไรของตัวละครไปค้ำให้เอามาใช้ได้ วิธีแก้ไขปัญหาที่ง่ายและน่าจะดีที่สุดในความเห็นผมก็คือ ร่วมมือกับ GM ครับ วางแผนอะไรคิดอะไรก็หลังไมค์ไปบอก หรือถามคุยกับ GM กลางเกมไปเลยว่ามันจะเวิร์คไหม ถ้าเป็นแผนที่คิดระหว่าง Session ก็ทักไปคุยกับเขาก่อนขึ้น Session หน้าบอกไปเลยว่าอยากทำอะไร คิดแผนไว้ว่ายังไง อาจจะนั่งปรึกษากับ GM ของคุณไปเลยก็ได้ ถ้า GM ของคุณเขาไม่ใช่คนเฮงซวยเดี๋ยวเขาก็หาทางสานต่อจากไอเดียของคุณเอง (แล้วอันที่จริงการหลังไมค์ไปบอกแผนที่คุณจะทำ Session หน้ามันช่วยลดภาระให้ GM ในการเตรียมเกมด้วยนะ เชื่อสิ GM ชอบใจกันทั้งนั้น)

อย่ามั่นใจอะไรเกินตัว อย่างที่บอกว่าปัญหาพวกนี้มันเริ่มจากข้อแรกเลยคือ ผู้เล่นไม่ยอมรับว่าตัวเองโง่กว่าตัวละครที่เล่น ผู้เล่นเลยไม่ใช้ตัวช่วยนอกเกม ไม่ว่าจะเป็น Game Mechanic, ผู้เล่นคนอื่นบนโต๊ะ, GM, Internet ให้เกิดประโยชน์ เพราะคิดว่าตัวเองรับมือได้อยู่แล้ว ที่คิดมามันดีอยู่แล้ว

เจออะไรน่าสงสัยในเกมแล้วคิดว่าตัวละครเราควรรู้ก็ถามไปเลย “GM ครับตัวละครผม Int สูงมาก, Wisdom สูงมาก, Investigate สูงมาก ผมพอจะนึกอะไรออกไหมครับ” เดี๋ยวเขาก็ช่วยให้ไอเดียวเราเองล่ะ

Tabletop RPG เป็นกิจกรรมกลุ่ม และผู้เล่นก็เป็นคนในยุค Modern ที่มีทั้งเครื่องมือ อุปกรณ์ และคนรอบตัวมากมายทั้งในกลุ่มเกมและนอกเกมที่สามารถเข้าถึง ขอความช่วยเหลือ พูดคุยและปรึกษาได้ สำคัญเลยคือมองสิ่งรอบตัวเหล่านั้นให้เจอก่อน แล้วก็เลิกหลอกตัวเองว่าเราไม่จำเป็นต้องขอความช่วยเหลือหรือขอความเห็นใคร แล้วก็เลิกหลอกตัวเองว่าเราฉลาดจนทุกอย่างจะเป็นไปตามที่เราคิด


แค่นี้เอง แค่เปิดรับโอกาส ความช่วยเหลือ และเครื่องมือรอบตัวเรา แค่นี้เราก็เล่นตัวละครที่ฉลาดกว่าตัวเราได้แบบสบาย ๆ แล้ว ท่องไว้อย่าขาดสติแล้วก็อย่าหลอกตัวเองเวลาคิดอะไร